دنبال کی رفتی که تنها موندی
دل به چی بستی که دستات سرده
چی شده که بهترین رفیق این روزات
آخر سر یه بغل غم و عذاب و درده

همه اینا می تونست با یه نه از بین بره
هر چقدر می گذره می خوره گره روی گره
نه، نه به تباهی، نه، بگو نه، نه به سیاهی نه
بگو نه بگو نه ، نه ، نه به تباهی نه بگو نه
نه به سیاهی نه ، بگو نه بگو نه

واسه این برزخ شیشه ای باید سنگ بشی
بعضی وقتا نباید بی خودی دلتنگ بشی
رد شو از این همه ذلمت به سیاهی بگو نه
بگذر از این همه حسرت به تباهی بگو نه

اولش همیشه یه لذت کوتاهه ولی
یروزی میاد تموم لحظه هات آهه ولی
تو نمی دونی با دشمن خودت یار شدی
چشم رو هم بذاری میبینی گرفتار شدی

همه می خندن تو گریونی
همه خوشحالن و تو داغونی
گل پروازتو افیون بسته
شک نکن راهی که میری آخرش بن بسته

اینا همش یه توهمه یه استعماره
که میبره تو رو جایی که خودش دوست داره
به خودت میای و میبینی که کاری کردی
که فقط آرزو می کنی بشه برگردی